هنگامی که نامشان را بر زبانمان میرانیم آمیزه ای از احساس تعالی و شکوه در قلب هایمان مینشیند . نقشی که محبت و دوستی این انوار الهی را پیوسته در رگهایمان به دوردستترین منافذ جسم و جان میرساند و حاصل این پیوند چیزی نیست جز فروزان تر شدن آتش عشق ولایت او که به مثابه میراثی پرارج در سینه هایمان []