رمضان یک تحول است . تحولی از خویش به او ، از منیّت به آدمیت ، از بی ‌قیدی به مسئولیت ، مسئولیت انسان شدن ، خدایی شدن ، آسمانی شدن ،
پیدا کردن گمشده ‌های درون ، گمشده ‌هایی که اگر بشناسیمشان و پیدایشان کنیم واژه ی اشرف مخلوقات را درک کردیم و فهمیدیم .

به مرحمت خدا در روز ها و شبهای رمضان ، وزنه های سر بی معصیت و دنیا خواهی که زمین گیرمان کرده و حس پرواز در ملکوت خدا را از ما گرفته است باز می شود ،
ولی مشکل اینجاست که بعضی از ما پرواز کردن را فراموش کرده‌ایم ، ولی نباید نا امید بود .

وقتی در ازل به ندای « أَلَسْتَ » ، « قَالُواْ بَلَى » گفتیم و قبول کردیم پا در این دنیای خاکی بگذاریم شاید فکرش را هم نمی‌کردیم که راه را گم کنیم و سرگردان دنیا شویم ،
ولی خدای رحمان رمضان را به ما داد و از سرگردانی و پریشانی رهایی ‌مان بخشید .

خدایا :

” لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ “

بار الها ، دل های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی  بخشنده ی بی عوض و منت .

 السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه

ماهی سرشار از برکت ، رحمت و عبادت های پذیرفته شده را برایتان آرزومندیم  . فرا رسیدن ماه مهمانی خدا مبارکتان باد .