تا همین چند سال پیش اگر به پدر یا یکی از اعضای خانواده میگفتید موقع بازگشت به خانه پنیر بخرد، تکلیفش مشخص بود و احتمال اینکه از شما بپرسد چه پنیری و برای کدام مصرف میخواهید کم بود.
پنیر برای مصرف روزانه بهتر است از انواع کم چرب و یا حداکثر با چربی ۳۰تا ۳۵درصد و نمک یک درصد باشد و بافت نیمهسخت و یا کاملا سخت داشته باشد. بهتر آن است که از پنیرهای کارخانهای استفاده کنیم؛ چرا که پنیرهای فلهای اغلب با شیر غیرپاستوریزه تهیه میشوند و دوره مجاز ۳۰تا ۴۵روز رسیدگی را کامل طی نمیکنند و مشکوک به انواع میکروبهای بیماریزا چون تب مالت هستند. پس در انتخاب پنیر بیشتر دقت کنیم. پنیرهایی با بافت سخت و کمچرب و کمنمک از بهترین انواع پنیرهاست. پنیرها را نمیتوان زیاد از نظر ویتامینها و املاح با یکدیگر مقایسه کرد اما از نظر میزان کلسیم، پروتئین و چربی قابل مقایسهاند که پنیرهای کمچرب با بافت سخت بهدلیل غنی بودن از کلسیم و پروتئین در اولویت انتخاب قرار دارند.