یکی از مسائل بسیار مهم برنامه غذایی و تغذیه در ماه رمضان برای افراد روزه‌دار است . معمولا در این ماه افراد از ترکیبات قندی بیشتری استفاده می‌کنند و به همین دلیل در پایان ماه رمضان با اینکه روزه داشتند و معتقدند که مدت زیادی در روز گشنه بودند و چیزی نخوردند اما دچار اضافه وزن می‌شوند . توصیه ما به این افراد این است که به جای زولبیا و بامیه که شیرینی‌های مخصوص این ماه هستند از خرما و کشمش استفاده کنند که البته در مصرف آن‌ها نیز نباید زیاده روی کرد .

تغذیه در ماه رمضان

در فاصله بین افطار تا سحر از میوه‌ها و سبزیجات استفاده کنید . این سری از مواد غذایی به دلیل داشتن مقادیر زیاد فیبر برای دستگاه گوارش بسیار مناسب هستند و از یبوست جلوگیری می‌کنند .

بدن انسان به طور طبیعی به ۸ لیوان آب نیاز دارد و افراد روزه دار باید این مقدار از آب را بین افطار تا سحر میل کنند تا بدنشان دچار مشکل نشود . این افراد باید به این موضوع نیز توجه داشته باشند که خوردن مقدار آب زیاد بعد از وعده غذایی سحری اختلالات گوارشی را برای افراد به وجود می‌آورد و هضم غذای خورده شده اختلال ایجاد می‌کند .

برای تامین آب بدن می‌توان از میوه‌های کم شیرین ، دوغ رقیق و کم نمک ، شیر کم چرب و چایی کمرنگ استفاده کرد . در وعده سحری از خوردن چایی زیاد بپرهیزید زیرا این کار باعث می‌شود که آب بدنتان را نیز دفع کنید و بدنتان با مشکل کم آبی مواجه شود  .

از خوردن تنقلات و غذاهای دیر هضم در هنگام سحری بپرهیزید زیرا این غذاها باعث می‌شوند شما احساس پر بودن و سیری کنید و در زمان سحر نتوانید سحری میل کنید و با نخوردن سحری مشکلات زیادی برای بدن شما به وجود آید که در مطالب گذشته درباره آن‌ها صبحت کرده‌ایم .

برای تغذیه در ماه رمضان باید در هر سه وعده سحر ، افطار و شام غذاها و مواد غذایی مناسب میل کنید و به طور کامل به هر سه این وعده‌ها به صورت جداگانه بپردازید . برای خوردن سحری حتما وقت و زمان کافی را برای خود در نظر بگیرید و کمی زودتر از خواب بیدار شوید تا مجبور نباشید که با سرعت غذا بخورید . تند غذا خوردن بعد از چند روز سیستم گوارش شما را به هم می‌ریزد و اذیت کننده خواهد بود . همینطور در  طول روز باعث می‌شود معده شما سنگین باشد و مراحل هضم غذا به صورت طبیعی اتفاق نیفتد .

مسئله دیگری که در تغذیه در ماه رمضان دارای اهمیت است زمان خوردن افطار و شام است که نباید با هم تداخل داشته باشند و نباید آن‌ها را یکی کرد . در افطار باید کمی مواد غذایی سبک را وارد بدن کرد که به بدن فشار نیاید و بدن بتواند در فرصت کوتاهی که تا زمان سرو شام وجود دارد بتواند خوب غذا را هضم کند . از طرف دیگر زمان صرف شام نیز دیر نشود که فرد با شکم پر به رختخواب نرود و بدن زمان کافی برای هضم غذا را داشته باشد . میزان حجم غذایی که افراد برای این وعده‌های غذایی در نظر می‌گیرند نیز بسیار مهم است و نباید مقدار آن بیش از حد باشد .