بوی خوش نسیمی دلنواز از دور دست می آید .

شاید محمّد صلی الله علیه و آله است که در هیبت

« علی اکبر » از دامان لیلا بر می خیزد و دنیا را به شوق وا می دارد .

ذرّات خاک ، بوی خوش قدم هایت را به سماع در

آمدند ، آن گاه که پلک های کوچکت ، دنیا را بر هم زد !

مردانگی از همین نگاه آغاز می شود .

تو پلک می گشایی تا روزها و شب ها بهانه ای داشته باشند برای آمد و رفت .

غیرت « علی علیه السلام  » ، در رگ هایت می دود و

رحمت « محمد صلی الله علیه و آله » در رفتارت .

عشق و عقل در تو به هم رسیده اند .

کودک دلبند حسین علیه السلام ، خدا می خواست تا

دنیا دوباره محمد صلی الله علیه و آله را به تماشا بنشیند

در رفتار و گفتار تو . پلک گشودی و آفتاب از نگاه روشنت ، طلوع کرد .

هر تکان گاهواره ات ، قلب زمان را می لرزاند ؛

که تو یک قدم به کربلا نزدیک تر می شوی .

از دامان لیلا ، چون واقعه ای بزرگ بر می خیزی

و دنیا را  به شوری عاشقانه فرا می خوانی .

کربلا ، دیری است قدم هایت را به انتظار نشسته است .

تکیه بر گام های استواری و غیرت تو دارند ، ستون های خیام عشق .

علی جان، ای مؤذّن اذان سرخ شهادت در گستره ظهری شورانگیز !

تو عشق را تفسیر کردی ؛ آن لحظه که قدم بر میدان نبرد نهادی .

شنیده ام هیچ کس تیغی از غلاف بیرون نکشید .

گمان کردند رسول خدا صلی الله علیه و آله به میدان آمد ؛

مگر نه این که تو شبیه ترین فرد به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بودی ؟

صدایت ، خاک را بارور کرد .

صدایت ، در کنگره افلاک پیچید ؛

« انا علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب »

و این یعنی عشق ؛ یعنی اصالت .

صدای گام های عشق است که در هفت آسمان پیچید !

قنداقه ای از نور ، در آغوش حسین علیه السلام است .

و حسین علیه السلام ، مشتاق دیدار جدّ

بزرگوارش، محمد در چهره زیبای کودک !

میلاد تلاقی دو نور در یک آینه ، تکثیر دو اقیانوس ،

حضرت « علی اکبر علیه السلام  » ، مبارک !

 پیامبر اکرم ( ص ) : خداوند جوانی را که جوانی خویش را در راه اطاعت خدای تعالی بگذراند ، دوست دارد .