سلام ای ذره‏ ای پیش تو خورشید
سلام ای کوثر و یاسین و توحید
سلام ای مظهر تطهیر و پاکی
سلام ای گوهر دنیای خاکی

دروازه های آسمان ، گشوده می شود و بارانی شگفت ، زمین را فرا می گیرد .  مکه ، لبریز عطر یاس ، با چشمانی گشاده تر از هر روز بیستمین روز جمادی الثانی را دیدار می کند . دروازه های آسمان گشوده می شود و فرشتگانی بی شمار ، هلهله کنان فرود می آیند . چشمان خدیجه علیهاالسلام ، خیس لبخند می شود و محمد صلی الله علیه و آله ، شادمان و بی قرار ، کودک را در آغوش می کشد .

 فاطمه علیهاالسلام متولد می شود ؛ دختری که مادر پدر است و خیر کثیر .خورشیدی که یازده ستاره دنباله دار را در آسمان امامت ، مادری
کرد . مشرکان ، پیامبر را ابتر خواندند و خداوند ، فاطمه را کوثر نامید ؛ اِنّا اعطیناک الکوثر فَصَلِّ لِرَبِّکَ واْنْحَرْ * اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر . فاطمه متولد می شود ؛ کسی که سپیده دمان ، دیدگان روشنش را سجده می کنند و کوه ها قامت قیامت را به احترام برمی خیزند . زنی شگفت که عفتش سرلوحه همیشه زنان تاریخ است . درختی تناور که ریشه در آسمان داشت و پرنده های نور ، بر شاخه های سبزش آواز خواندند . فاطمه می آید .  

دوشیزه ماه ، بر پیشانی بلندش دامن می گسترد . از شانه های زمین ، یاس های سپید ؛ چون پیغام های بشارت ، بالا می روند . کوهستان ، صدای نفس هایش را ترانه می شود و کهکشان ها ، نزول ستاره اش را شاعری می کنند . او می آید و کوچه های مدینه ، طلوع گام هایش را به پیشواز می آیند .

او می آید . رودخانه های یخ بسته جهان ، ترک برمی دارند و سپیدارهای جوان به سمت نور، قد راست می کنند . بانویی بزرگ که قبیله های زمین ، شکوه اساطیری اش را به نماز می ایستند . او می آید تا دختران زنده به گور شده عرب ، غرور زن بودن را از بین خروارها خاک ،
حس کنند . فاطمه ، فریادی سرخ است در کوچه های مظلومیت علی علیه السلام . می ایستد تا خانه نشینی علی علیه السلام را نبیند و این گونه است که پرهای سپیدش در هجوم تیرهای کینه به خون می نشیند . فاطمه می آید ، می ایستد و می ماند تا زمینیان ، حضور ملکوتی اش را آسمان شوند .

فرا رسیدن میلاد فرخنده و با سعادت اسوه تمام عیار مکارم و قله رفیع فضائل صدیقه کبری ، حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر مبارک باد .