غروب غریبت ، در بقیع قد می‏ کشد . مدینه ، با التهاب به مدار پرواز کبوتران دست می ‏برد تا مردم ، آیه‏ های زخمی نشناختنت را به دوش بکشند و عذر نیاورند .

زمین ، آبستن اشک می‏ شود . خورشید ، قد خم می ‏کند و دست‏ های ملتمس عرشیان ، همگام با فرشیان ، شعر بی‏قراری را در آغوش می‏ کشند .

داغ در گلوی شیعیان منتشر می ‏شود تا بلوغ ابری بقیع را نظاره کنند .

نبض تاریخ ، به هم خورده است . دشمنان ، با زهرشان ، قلب تو را نشانه رفته‏ اند تا حوصله خدا را سر ببرند .

با این بدبختی عمیقی که فراهم کرده ‏اند ، نه تنها به ساحت سبزت راه نیافته ‏اند ، که آتش جهنم خودشان را شعله‏ ورتر ساخته ‏اند . اینان ، سپاهیان شیطانند
که از دهلیز های پر پیچ و خم جهالت و نکبت سر در آورده ‏اند . اینان می‏ خواهند آینه امامت را بشکنند ؛ ولی دیری نخواهد پایید که مذلت و سر افکند گی خویش
را در قامت « وجوه یومئذ خاشعه » تجربه خواهند کرد .

خورشید از چشمان تو تقلید می‏ کند .

هنوز هم دنیا ، از شکوه جاری تو وام می‏ گیرد . هنوز هم خورشید ، از چشمان تو تقلید می‏ کند . دانشگاه ، به نام تو زنده است ؛ حوزه از زلال دانش تو آب می‏ خورد
و عطش دانش ‏اندوزی راهیان عشق ، با کلام تو سیراب می‏ شود .

امام صادق ( ع ) : مؤمن جز به سه خصلت نیک نشود : فهم عمیق در دین ، اندازه‌ دارى نیکو در زندگانى و بردبارى بر ناگوارى .‏

شهادت امام صادق ( ع ) ، مرد آسمانی مدینه ، کوه حلم و بردباری ، تجسم اخلاص و صبر و دریای عمیق علوم لدنی تسلیت باد .