مگر می شود قطعه ای از بهشت روی زمین باشد و شلوغ نباشد .

آنجا همه وقت شلوغ هست و چه زیباست که این حالت توفانی همه وقت در سیطره ای عرفانی هست . وقتی که می رسی و رو به روی ضریح می ایستی .

وقتی که می‌بینی دست های قد کشیده را که بـه طرف ضریح می‌روند .

وقتی می بینی ضریح نقطه ای شده هست شبیه بـه مرکز یک پرگار و گویی تمام اشیا در اطراف را بـه طرف خود می‌کشد .

وقتی می‌بینی حتی انگار آینه کاری ها و نقش و نگارها دوست دارند کنده شوند و بـه طرف ضریح بروند و حتی تمام حروف و واژه های متبرک در اطراف دوست دارند
بـه حرکت درآیند .

وقتی حس می کنی این مرکز ثقل چشم براه آمدنت بوده هست و وقتی حس می‌کنی ، غریب طوس هم چنان غریب هست و تمام این آشنایان ، تمام روشنایی ها ،
مانند میهن او نیست .

اینجاست که چشم هایت خود بـه خود می جوشند و دست هایت بـه طرف ضریح قد می کشند ، گویی این غریب ، تمام غربا را در آغوش مهربان خود کشیده هست .

حاجتت را بگویی یا نگویی مهم نیست .

درود که بدهی ، حس می کنی آنجا میهن توست .

تنها کافی هست بگویی « اَلسَّلام عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی » .

امام رضا ( ع ) : به خداوند خوشبین باش ، زیرا هر که به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمانِ خوشِ او همراه است و هر که به رزق و روزى اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد و هر که به اندک از روزى حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانواده اش در نعمت باشد وخداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا
به سلامت به دارالسّلامِ بهشت رساند .

السلام علیک یا امام الرئوف ! سلام بر تو که مهربانی هایت از شمار زائران انبوهت بسیار بیشتر است .

شهادت مظلومانه امام مهربانی تسلیت و تعزیت .