درست سرِ ساعت اتفاق ، سرخ ترین ضجه ها برمی خیزد . 
شیون پدید می آید و جهان با دهمین موقعیت غم بار از امامت روبه رو می شود و زمین چون سرگشته ای مویه کنان ، می گردد . 
امروز را ، لباس های سیاهِ بر تن ، خوب می فهمند . پارچه های عزای بر دیوار درک می کنند که چه نوری از میان ما پر زده است .  
آسمان نیز با ابر های گریه زا ، شعله وری خویش را عیان کرده است و با این نهضت جهانی مصیبت ، هم سو شده است . 
غمی در دل ها روییده که اگر بر همه اشیا تقسیم کنند ، باز وسیع تر است . 
در دستان امروز ، مرثیه های طولانی به چشم می خورد . سوگ سرود هایی که چنین می گویند : عزیزِ دیگری نداشته ایم که از دست برود . پس باید خون گریست در این اندوه .
در رثای دهمین پیشوای پارسایان ، شعرها همه از نسل گریه اند  ؛ گریه های سپید که گِرد مزارش حلقه ماتم زده اند . در سینه ما غم است . 
دهمین پرچم مشکی ، نشانه ای از عزا است بر سردرِ بستان سرای امامت . 
امروز ، روز وداع با بهار هدایت گری است ، پاییز پُر زخم در مسیر زندگی . 
باید نشست و مطابق رسم غم ، چکید . باید نشست و به شیوه متداول غصه ، بارید .

امام علی النقی ( ع ) : شخص شکرگزار به سبب شکر ، سعادتمند‌تر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است ؛ زیرا نعمت کالای دنیاست و شکرگزاری ،
نعمت دنیا و آخرت است .

شهادت مظلومانه دهمین اختر آسمان امامت و ولایت ، مشعل فروزان هدایت ، امام هادی ( ع ) تسلیت باد .