برخی خانواده‌ ها به دلیل آن‌ که هیچ فرآیندی روی شیر خام محلی انجام نشده و یک محصول کاملا طبیعی است و از سوی دیگر به دلیل پر چرب بودن آن را بر شیر های صنعتی ترجیح می‌دهند و همیشه شیر مصرفی خود را از مغازه‌ های عرضه‌ کننده فرآورده‌ های لبنی فله‌ ای یا اهالی روستا تهیه می‌کنند ، اما باید بدانید عمده‌ ترین بیماری‌ هایی که از طریق این شیر ها منتقل می‌شود تب مالت ، سل و تب کیو است .

این شیر ها در صورت جوشیده شدن خانگی به‌دلیل فرآیند حرارتی ناقص نه‌تنها ارزش تغذیه‌ ای خود را از دست می‌دهد ، بلکه یک‌ سری از میکرو ارگانیسم‌ های بیماری‌ زا
در آن باقی می‌ماند که برای سلامت مصرف‌ کننده مخاطره‌ آمیز است . نکته مهم‌ تر آن‌ که بیشتر این شیر ها با دست‌ هایی آلوده درون ظروفی غیر بهداشتی دوشیده می‌شود و مو ، خون یا فضولات دام حداقل چیز هایی است که وارد آن می‌شود . از سوی دیگر در صورت فساد محصول ، افراد غیر متعهد با افزودن جوش‌ شیرین یا آب‌ ژاول ، مزه تند و طعم نامطلوب شیر را مخفی می‌کنند .

 بـهترین زمان بـرای نـوشیدن شیر

مدت زمان جذب و هضم شیر حدود ۳ تا ۴ ساعت است به همین دلیل گفته می‌شود بهترین زمان مصرف شیر قبل از خواب است تا در طول خواب ، بدن با جذب آن نیاز پروتئینی خود را تامین کند .

شیر تأمین‌ کننده تریپتوفان نیز است که در داشتن خواب خوب و آرام نقش دارد . شیری که در طول روز از طریق غذا ها مصرف می‌کنیم ، جزو واحد شیر مصرفی
محسوب می‌شود .

البته به شرطی که در اواخر طبخ به غذا اضافه شود و همراه با غذا نجوشد . شیر معمولاً در غذا برای طعم دادن استفاده می‌شود و توجه داشته باشید شاید
مقداری از آن مثلاً در سوپ ریخته شود اما این مقدار سر سفره بین چند نفر تقسیم می‌شود درحالی ‌که توصیه ما مصرف ۲ لیوان شیر خالص در روز است .

به علاوه ، اگر فردی تمایلی به مصرف شیر ندارد ، بهترین جایگزین آن ماست کم‌ چرب است . برخلاف تصور ، پنیر جایگزین شیر نیست و در گروه پروتئین‌ ها
دسته‌ بندی می‌شود .

برخی مادر ها به فرزندی که شیر پاستوریزه نمی‌خورد مکمل کلسیم می‌دهند ، در صورتی که این مکمل نمی‌تواند جایگزین مناسبی باشد و بهترین راه‌ حل استفاده از شیر خشک فرموله است .