ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد

ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد

محرّم ، وجدان همیشه بیدار تاریخ و گلوی هماره فریادگر زمان است .

محرّم ، ماه پاسداری از حرمت انسان است .

محرّم ، حریم ایمان و حصار قرآن است .

محرّم ، اهرم حرکت دهنده انسانها و پدیدآورنده شورشهای شیعی و نهضتهای علوی و قیامهای مکتبی است .

حسین ( ع ) پیامهای شفابخشش را ، همه ساله بر بالهای سرخ شهادت می نویسد و پیکهای رهایی را بر موجهای محرّم و عاشورا سوار می کند .

کلاسهای کربلا که در همه جاست حتی بدون یک روز تعطیلی ، به من و تو و به همه آنانکه به نجات « انسان » می اندیشند ، می آموزد . چرا که : هر روز عاشوراست و هر جا کربلا .

« غدیر علی » ، « حرای محمّد » است ، در جلوه ای پس از بیست و سه سال .

« عاشورای حسین » ، دادخواهی غدیر علی( ع ) است ، پس از نیم قرن مظلومیّتِ حقّ .

« عاشورا » ، سقّای تشنه کامانِ عزّت است ، عاشورا ، انفجاری از نور و تابشی از حق بود که بر « طور » اندیشه ها تجلی کرد و « موسی خواهان » گرفتار در « تیهِ » ظلمت را از سرگردانی نجات بخشید .

عاشورا درخششی بود که در دل دشمن ، ترس ریخت و در دل دوست ، امید آفرید و مردگان را بیدار ساخت و غافلان را به هوش آورد و « شب » را تا پشت دروازه های شهر شرک
و قلعه نفاق ، تاراند .

گرچه در آن نمیروز سرخ ، در آن صحرای آتشگون ، در آن کربلای « آزمایش » ، قیام قیامت در خون نشست ، ولی فریاد رسایت در عمق زمان برخاست .

ای حسین ! گرچه در آن « نینوا » نای حقیقت گوی تو را بریدند ، امّا نوای « حق ، حقِ » تو در تاریخ ، همچنان ماندگار شد و جاودانه ماند .

ای حسین ! کربلای تو ، انقلاب آموز و انسان ساز نسلها و قرنها و سرزمینها بود و عاشورای تو ، بارور سازنده لحظه ها و روزها و سالها .

حسین ( ع ) مرگ را « پل عبور » به آخرت می دانست و « بقا » را در « فنا » می جست و « پیروزی » را در « شکست » ! « زندگی » را در « مرگ » می دید و « ماندن » را در « رفتن » و «حضور» را در « غیبت » می شناخت و « شهادت » را حضور جاودانه در تاریخ می دانست .

حسین ( ع ) شناگر دریای خون بود و رهپوی وادی عشق و در قربانگاه خود ، در آخرین لحظات نیز ، سرود توحید و رضا خواند .

حسین ( ع ) ، کربلایی نیست ، جهانی است .

حسین ( ع ) ، هم « راه » است و هم « راهنما » . هم کاروان است و هم قافله سالار .

حسین ( ع ) ، کشتی نجات و مشعل هدایت است .

هنوز هم بشریّت ، تشنه درسهای « مکتب عاشورا » ست ، مکتبی که الفبای آن ، فداکاری ، جانبازی  ، خلوص و خدا محوری است .

حسین ( ع ) ، چشمه ای از حقیقت و حرّیت است که تا ابد کام تشنگان آزادی را سیراب می سازد .

 اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ ( اَبَداً ) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ .

فرارسیدن ماه محرم تسلیت باد .