باور اول : شیر با ماندگاری بالا بد است .

در صنعت شیر و لبنیات از مواد نگه دارنده استفاده نمی شود . این که می بینید برخی شیرها ماندگاری بالایی دارد به این دلیل است که طی مرحله استریلیزاسیون تمام
میکروب های داخل شیر کشته شده است و میکروبی داخل آن وجود ندارد که بخواهد فعالیت کند تا شیر فاسد شود .

از طرفی بسته بندی مخصوص و چند لایه شیر های با ماندگاری بالا به نحوی است که اجازه ورود هیچ میکروبی را به داخل شیر نمی دهد ، بنابراین می توان با خیال راحت
این شیرها را تا زمانی که بطری یا پاکت باز نشده و تا قبل از تاریخ انقضایشان در خارج از یخچال نگهداری کرد ، اما به محض این که در آن باز شود میکروب های محیط
پیرامون می تواند وارد آن شده و شروع به فعالیت کند .

در این شرایط باید بطری شیر را در یخچال بگذارید و طی حداکثر ۳-۴ روز آن را مصرف کنید .

باور دوم : شیر را زیاد بجوشانیم

برای پاستوریزه کردن شیر لازم نیست دمای آن را به نقطه جوش برسانید و آن را بجوشانید زیرا در این صورت علاوه بر میکروب ها مقدار زیادی از ویتامین های موجود در شیر
از بین می رود و ارزش غذایی آن به شدت پایین می آید . بهترین دما برای پاستوریزه کردن شیر ۷۰ درجه سانتی گراد آن هم به مدت ۱۵ ثانیه است . برای اطمینان از رسیدن شیر به این درجه می توانید از دما سنج استفاده کنید . برخی افراد شیرهای پاستوریزه شده صنعتی را هم قبل از مصرف دوباره می جوشانند .

نیازی به این کار نیست مگر این که شیر چند روزی مانده باشد و بخواهید ببینید فاسد شده است یا خیر .

باور سوم : خوردن شیر قهوه یا شیر کاکائو به جای شیر .

ترکیب شیر با قهوه ، کاکائو ، شکلات و چای میزان جذب کلسیم را کاهش می دهد ، اما توجه داشته باشید اگر کودک یا فرد بالغی طعم شیر یا رنگ سفید آن را دوست
نداشته باشد برخی مواد مانند کاکائو او را به خوردن شیر ترغیب می کند .

به عبارت دیگر مصرف شیر کاکائو خیلی بهتر از مصرف نکردن آن است . بهتر است شیرهای ترکیبی را خیلی غلیط به کودک ندهید . مثلا می توانید یا خودتان شیر کاکائو رقیق درست کنید یا اگر آن را از مغازه تهیه می کنید با شیر معمولی مخلوط کنید تا غلظتش کمتر شود و کودک شیر بیشتری بنوشد .

دیده شده هضم و جذب شیر میوه مثل شیر موز ، شیر خرما و …. در دستگاه گوارش راحت تر صورت می گیرد بنابراین افرادی که با هضم شیر مشکل دارند می توانند آن را با انواع میوه ترکیب کنند .